Vlašac (Allium schoenoprasum) je biljka iz porodice ljiljana, poznata po svom karakterističnom ukusu i mirisu, koji podseća na crni luk, ali je mnogo blaži. Vlašac se često koristi u kuvarstvu, i to pretežno svež, kao začin ili u salatama, supama i raznim jelima. Njegovi tanki, zeleni listovi mogu se iseći i dodavati jelima za bogatiji ukus.
Počinje da raste u proleće, obično nakon što temperature porastu iznad 5°C. Ako ga sadite iz semena, možete očekivati prve izboje u proleće, obično oko marta-aprila, u zavisnosti od klimatskih uslova. Ako je posađen tokom jeseni, može početi da raste i tokom zime, ako zima nije previše oštra.
Vlašac je vrlo otporan na hladnoću i često raste i na nižim temperaturama, pa može da preživi čak i u hladnijim mesecima. Tokom proleća, dok dani postaju duži i topliji, vlašac raste brže i izbacuje zelene listove, koje možete početi brati za upotrebu u kulinarstvu. Biljka je perena, što znači da iz godine u godinu raste i daje nove izbojke.
Vlašac je vrlo lako gajiti u vrtovima, a može da raste i u saksijama na balkonu. Kao biljka koja voli sunčana mesta, uspeva u gotovo svim vrstama tla, a vrlo je otporna na hladnoću, zbog čega može rasti i tokom hladnijih meseci. U proleće, vlašac daje sočne listove koji se mogu koristiti sve do jeseni.
Osim u kulinarstvu, vlašac ima i korisna lekovita svojstva. Bogat je vitaminom C i vlaknima, a poznat je po svom blagom antibakterijskom dejstvu. Takođe, pomaže u poboljšanju probave i jačanju imunološkog sistema.
Za razliku od drugih biljaka iz porodice luka, vlašac ne formira lukovicu, već se koristi samo njegov zeleni deo. Njegova jednostavna upotreba i hranljive vrednosti čine ga omiljenim začinom u mnogim kuhinjama širom sveta.
